İlk Ders...

Serena sabah erkenden kalkmıştı.Bu kadar erken kalkmayı kendi bile beklemiyordu.Hazırlandıktan sonra biraz kahvaltıya da vakit olacaktı.Serena Dün akşamdan hazır olan kıyafetini ve pelerinini hemen giydi.İşte şimdi en can alıcı kısımdaydı sıra:Saçlar.Serena için saçını yapması için en az 1 saat gerekliydi.Eğer özel bir günse bu 2 saate bile çıkabilirdi.Serena yatağının karşında bulunan dev aynaya baktı.Saçları düzgün gözküyordu."Şimdi 1 saat bunlarla uğraşamam" diye düşünüp aynanın karşısından kalktı ve kitaplarını alarak ortak salona bile bakmadan direk büyük salona kahvaltıya indi.

Serena kahvaltı da okuduğu kitaba dalmış ne birşey yiyebilmemişti doğru düzgün.Ama o kadar çok da oyalanmıştı ki ders nerdeyse başlıyacaktı.Serena resmen uçarcasına sınıfa doğru koşturdu.Sınıfa girdiğinde daha 2 kişi gelmişti.İlk önce şaşırsa da pek belli etmeyerek yavaşça içeri girdi.Soluk soluğaydı.O kadar çok koşmuştu ki şuan hareket edecek hali bile kalmamıştı.İlk sıralardan birine oturmak istedi.Biraz ilerde de ilk sırada oturan bir Slytherinli gördü."Tanışmak için harika bir fırsat" diye düşünüp yine yavaşça onun yanına doğtu yol aldı.O geçerken nProfesör de girmişti.Serena gülümseyerek profesöre dönüp

"Günaydın Profesör"

dedi.Ardından hedeflediği yere doğru gitti.Kızın yanına oturduktan sonra ona da dönüp sessizce mırıldandı.

"Günaydın.Oturmam da bir sakınca yoktur umarım"

dedi biraz da gülümseyerek.Kafasını biraz kaldırdığında profesörün tahtaya birşeyler yazmış olduğu gördü.

Aritmasi ilk dersi
Lily Angelina Johnson
Tanışma

Ah çok güzel!Tanışmamı ne tanışması?Ne o Gryfindorların onla tanışmaya ihtiyacı vardı nede onun onlarla.Profesörü de zaten tanıyordu.Ayrıca tanışmalardan da nefret ederdi.Şimdi de 1 saat boyunca herkes ayağa kalkıp kendisini tanıtacak daha sonra da profesör kendini tanıtacaktı.Ne gerek vardı ki şimdi.Direk derse başlasalar olmuyor muydu ki?Umarım sadece profesör kendini tanıtır da şu bulanıkları dinlemem diyerek çantasından kitabını çıkarıp beklemeye başladı...

Lily ilk elini kaldıran öğrencisini ayağa kaldırdı.Kız konuşmaya başladı;
-"Adım Samara Yoko,Miller ailesindenim.Bir tane ablam var,Gabriella.Öncelikle sevmedikleri söyleyeyim,sonra tadımız kaçmasın.Ben Gryffindorlu öğrencilerle pek iyi arkadaşlıklar içinde olmayan kendi arasında bir saltanat kurmuş bir öğrenciyim.Bildiğiniz gibi de Slytherin binasındanım,asilim.Pek arkadaş canlısı değilimdir,sevgi ve arkadaşlarım olmadanda yaşayabilirim.İyiler bana bulaşmasa iyi olur,özelliklede safkan olupta ZAY üyesi olmayı seçenler,yani benim deyişimle bulanıklar.Her neyse bunları geçelim,sevdiklerim...Muggle ve melezlere laf sokmak,aralarını bozmak gibi bir gayem vardır her zaman.Ezikleri daha da ezmeye bayılırım.Müzik dinlemek,şarkı söylemek ve çılgınca giyinmek hobim.Ayrıca emoyum,kural tanımayan kişilerden hoşlanırım.Söyleceklerim bu kadar,kaldırdığınız için teşekkürler profesör"dedikten sonra yerine oturdu.


Lily bu kıza çok kızmıştı hemen çok hızlıca ayağa kalktı ne kadar şirin gözükebiliyorsa o kadarda kızgın gözükebilirdi.Hızlı kalkmasıyla birlikte sandalyesi arkaya devrildi ve bir kaç öğrenci irkildi.''bana bakın küçük hanım bu sınıfta bulanık gibi kötü kelimelerin kullanılmasını kesinlikle izin vermiyorum bu sefer sadece uyarıyorum bir dahakine binanızdan puan düşürülecektir haberiniz olsun''dedi ve asasıyla sandalyesini kaldırarak oturdu çok sinirlenmişit eli ayağı titriyordu ama öğrencilere çaktırmamaya çalışıyordu.

Profesör Johson Samara'nın konuşmasının ardından

''Bana bakın küçük hanım bu sınıfta bulanık gibi kötü kelimelerin kullanılmasını kesinlikle izin vermiyorum bu sefer sadece uyarıyorum bir dahakine binanızdan puan düşürülecektir haberiniz olsun'' dedi sinirlice.Samara'nın gözleri şaşırmışcasına büyüdü.Böyle bir tepki bekelmiyordu çünkü en ufak bir saygısızlık etmemişti.Sadece kendisini anlatmıştı.Bir profesöre her zaman saygısı sonsuzdu ama durduk yere aşağılanmaya da asla tahammül edemezdi.Hızla ayağa kalkıp sınıftan çıkmak istedi ama bu saygısızlıktı,parmağını havay dikip profesörün iznini aldıktan sonra ayağa kalktı.

"Özür dilerim profesör ama siz kendinizi tanıtın dediniz,bende yaptım.Sytherin binasına uygun bir şekilde hemde,şimdi bana bulanık gibi bir kelime yüzünden kızıyorsanız...Her neyse,tekrar özür dilerim"dedi ve asilliğini koruyarak sandalyesine oturdu.Çok sinirlenmişti aslında,buna tahammül edemezdi belki de.Ama karşısındaki bir profesördü,kendinden yaşça büyük.Asasını masasından eline aldı ve okşadı.Sonra mırıldanarak

"Salazar,neden o benden büyük?"dedi çıldırmışcasına.Parmaklarını kırtlatarak kitabının sayfalarını hızla çevirmeye başladı.Bu olayı kesinlikle ablasıyla paylaşmalıydı,evet o Samara'yı anlardı.

Serena yanındaki adının Samara olduğunu öğrendiği kıza dönerek

"Bende Serena Lydia Blair...Tanıştığımıza memnun oldum"

de gülümseyerk.ikisi arasındaki tanışma faslı bittikten sonra ikiside önündeki kitaplarına dönmüştü.Bir kaç dakika sonra da sınıf yavaş yavaş dolmuştu.Sınıf tamam lanmış olacak ki Profesör de ayağa kalkıp konuşmaya başladı.

""İlk aritmasi dersimize hoşgeldiniz bundan sonra aritmasi derslerini benimle işleyeceksiniz.Dersimde asaya pek gerek olmayacak ama asaların masada durması size güven veriyorsa durabilir.Ama kesinlikle ve kesinlikle bir öğrenciye yapılan büyüde birer fareye dönersiniz haberiniz olsun.Evet ilk günden canınızı sıkmayayım şimdi ilk önce herkezin kendini tanıtmasını istiyorum ama bu tanıtmanın içinde kişilik özelliklere nelere sinirlenir neleri sever ailesi nasıl hepsini kapsıyor yani iki cümle istemiyorum.anlaşıldımı?"

İşte...Serena'nın nefret ettiği şey olmuştu.Hemen konuşup bu olayı bitirmek istiyordu.Ama önce söyleyeceklerini toparlamalıydı.Sonuçta karşısnda bir profesör vardı.Onla sanki arkadaşıymış gibi konuşamazdı.Ayrıca söylediği kelimelere de dikkat etmeliydi.İlk günden kavga çıkarmak pek uygun karşılanmazdı.Serena bunları düşünürken yanında ki Samara ondan hızlı davranmış ve kalkıp anlatmaya başlamıştı.Serena onu bir süre dikkatle dinledi.Ve ilk birkaç cümleden bile ikisinin aynı kafadan olduğunu ve iyi anlaşacaklarını anladı.O konuşmasını bitirdikten sonra ise profesör sinirle ayağa kalkmış hatta sinirden sandelyesini bile düşürmüştü.serena içinden"Aovv felaket yaklaşıyor" diye düşündü.Ama profesör sadece konuşup tekrar yerine oturdu.Ohh ucuz atlattık diye düşündü.Ardından hemen elini kaldırdı ve profesörün izniyle konuşmaya başladı.

"Ben Serena Lydia Blair.Soyadımdan da anlaşıldığı gibi asil ve köklü bir aileden geliyorum.Pek arkadaş canlısı ve sevecen olduğum söylenemez.Derslerime çok önem veririm.Beni heryerde kitap okuken bulabilirsiniz.Eğer kavga istemiyorsanız-ki çok fazla kavga yandaşı değilimdir her ne kadar öyle gözüksem de- yaklaşmayın.Yardımı severim ama sadece kendi binam içerisinde.Sevdiğim şeyler ise...hmmm...Dolaşmak kitap okumak müzik dinlemek falandır.Benim söyleyeceklerim bu kadar.Zaten eğer arkadaşım olursanız gerekli olan diğer şeyleri de öğrenirsiniz.Arkadaşım olmayacak insanlar için bu kadar yeter.Teşekkürler Profesör"

Serena en son cümlesinde profesörüne dönüp hafifçe gülümsedi ve yine hafifi bir referans yaparak yerine oturdu.

Lily yerine oturduktan sonra başını ellerinin arasına aldı ve ovuşturdu Samara elini kaldırdı Lily ona söz vermemenin haksızlık olacağını düşündü ve kalkması için izin verdi.Kız

-"Özür dilerim profesör ama siz kendinizi tanıtın dediniz,bende yaptım.Sytherin binasına uygun bir şekilde hemde,şimdi bana bulanık gibi bir kelime yüzünden kızıyorsanız...Her neyse,tekrar özür dilerim"dedi.

Lily kızın bozulduğunu anladı ama tepkisi için özür dilemeyecekti.''Bak tatlım''dedi sakin olmaya çalışarak '' benimde bir tarafım var iyiyim yada kötüyüm ama her neysemde zaydan öğrencilerim geldiğinde onlarla çok iyi muhabbet ediyorum öyden öğrencilerim geldiğindede muhabbet ediyorum.Sizde böyle olmalısınız burada hepiniz arkadaş olmalısınız burada okuduğum zamanlar da da böyle çatışmalar oluyordu ve bir çok arkadaşım bu olaylar yüzünden yaralandı sizinde canınız acımasın diye uğraşıyorum.Unutmayın hepiniz birer büyücüsünüz ''dedi ve diğer öğrencilerin kendilerini tanıtmasını bekledi.

Bu sırada ayağa kalkan bir öğrencisini dinlemeye başladı.Kız;
-"Ben Serena Lydia Blair.Soyadımdan da anlaşıldığı gibi asil ve köklü bir aileden geliyorum.Pek arkadaş canlısı ve sevecen olduğum söylenemez.Derslerime çok önem veririm.Beni heryerde kitap okuken bulabilirsiniz.Eğer kavga istemiyorsanız-ki çok fazla kavga yandaşı değilimdir her ne kadar öyle gözüksem de- yaklaşmayın.Yardımı severim ama sadece kendi binam içerisinde.Sevdiğim şeyler ise...hmmm...Dolaşmak kitap okumak müzik dinlemek falandır.Benim söyleyeceklerim bu kadar.Zaten eğer arkadaşım olursanız gerekli olan diğer şeyleri de öğrenirsiniz.Arkadaşım olmayacak insanlar için bu kadar yeter.Teşekkürler Profesör"dedi.

Lily eliyle oturmasını işaret etti ve ''ben teşekkür ederim''dedi.

Ashley Samara'nın bu sorusuna şaşırdı. İçinden "Bu sınıftaki tek cesur kişi o sanırım." diye geçirdi.

''Hımm çok güzel soru düşüneyim.Genelde kütüphanede geçiriyorum zamanımı kitapları severim büyü yapmak aslında küçükken her boş zamanımda aklıma hangi büyü gelirse yapardım ama bir süre sonra bu eğlenceyi bozuyor.Şimdilerde uçmaya merak sardım okul yıllarımda pek iyi bir uçucu değildim uçuş dersinden bile zor geçmiştim ama artık daha iyi uçabiliyorum sanırsam.''

Ashley daha farklı bir cevap bekliyordu sanki. "Aman banane..! Sanki soruyu ben sordum..." diye geçirdi.

''Evet arkadaşlar çok güzel bir ders işlediğimizi düşünüyorum.Katılımlarınız için çok teşekkürler eğer sorunuz yoksa...'' dedi ve sonra eliyle kapıyı göstererek ''... çıkabilirsiniz''

"İyi günler profesör..."

Ashley bir "Oh!" çekti. "Sonunda ders bitti..!"

Ashley doğduğundan beri derse girmeyi pek sevmezdi. Derste geçirdiği zamanlar geçirdiği en sıkıcı zamanlardı. Yeni okuluna pek alışabilieceğini sanmıyordu. Ama iyiki yanında ikiz kardeşi vardı.